Ghana in one week
Door: puckvandriel
Blijf op de hoogte en volg Puck
07 Oktober 2011 | Ghana, Sunyani
Daar ben ik weer! Met een nieuw verslag, maar vooral met veel nieuwe ervaringen die ik graag wilde delen! Misschien een beetje snel, maar nu is alles nog nieuw, dus veel nieuwe indrukken opgedaan! Ik ben nu bijna alweer een week weg van huis, de tijd vliegt.. je staat hier redelijk op tijd op, maar de dag is voorbij voordat je het weet! Deze week veel dingen gedaan ..
Maandag zijn we met baby Kwame (a.k.a. Black Beauty, hij is zo donker!) naar het ziekenhuis gegaan. Kwame is door zijn moeder, die psychisch niet in orde is, gebracht naar Hanukkah. Kwame was getest op van alles d.m.v. een bloedonderzoek, hier kwam uit dat hij geen enkele vorm van hepatitis heeft, maar wel een afwijking aan zijn lever. Hij krijgt hier nu medicijnen voor, hopen dat het gauw beter met hem gaat! In het ziekenhuis kijken die mensen je maar raar aan .. wat moeten die blanke, blonde meiden met zo’n donkere baby? Ik weet in ieder geval dat dit nooit mijn kind kon zijn, dan moest de gelukkige vader zwarten dan zwart zijn! Na het ziekenhuis met Anniek voor het eerst naar ‘town’ geweest, het centrum van Sunyani! Wat een drukte.. Overal auto’s, mensen en kraampjes die langs de weg staan. Mensen kijken en spreken je aan, en sommige mensen zwaaien zelfs naar je. Dit voelt best wel apart, ik voel me niets beter dan die mensen daar, maar toch wordt je anders behandeld of wordt er anders tegen je aangekeken! Net zoals bij het ziekenhuis bezoek, iedereen wachtte totdat de dokter kwam (lees: een paar uur) en wij mochten zo voor, en dat ligt denk ik vooral aan de kleur van onze huid, niet omdat we nou het ziekste kind hadden. We namen de taxi terug naar huis, op zich niks bijzonders, maar hier betaal je maar 40 pesewa, wat neerkomt op 17 eurocent .. Hiervoor zit je dan sowieso 10 minuten in de taxi! Dat kun je niet vergelijken met de 30 euro die je betaalt voor een ritje van de stad naar Eelde!
Aangekomen bij Hanukkah, heb ik gevoetbald met een paar oudere jongens. De eerste paar dagen niet zoveel contact met ze gehad, maar voetbal brengt toch meer mee dan dat je denkt! Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen trouwens ..
’s Avonds leen ik een van de oudste meisjes Jennifer mijn IPod uit! Toen ik zei dat ze hem die nacht mocht lenen, begon ze helemaal te stralen. Mooi om te zien dat zo’n meisje helemaal blij kan worden vanwege het feit dat ze een paar uur naar muziek kan luisteren. Dinsdag heb ik niet veel gedaan, of ben ik in ieder geval niet weggeweest! Simon, een grappig jochie van 4 jaar, heeft het er de hele tijd over dat hij piloot wil worden in Holland. Volgens mij heeft hij in zijn leven nog nooit een vliegtuig gezien, maar leuk om te zien dat hij zoveel ambitie heeft! Steeds als hij nu begint te huilen om niks zeg ik tegen hem: Real pilots don’t cry! Misschien een beetje gemeen, maar het werkt wel (a)! Als Simon zou worden getest op ADHD in Nederland, weet ik bijna zeker wat het resultaat zou zijn .. Wel leuk met hem erbij! Hij is een van de weinige kinderen, waarmee je echt een ‘goed’ gesprek in het Engels kunt voeren, veel kinderen praten toch beter Twi dan Engels! Woensdag ben ik met Anniek om 7 uur opgestaan om daarna richting Techiman te gaan. Een dorpje wat hier een dik uur vandaan rijden is met de auto. We gingen samen met Moses, Solomon, Esther, de eigenaar en twee werknemers van Hanukkah! In Techiman is een hele grote markt, waar al het eten voor Hanukkah voor een hele maand wordt ingeslagen. De markt is een grote chaos. Er zijn overal kraampjes (eigenlijk houten hutjes), mensen die rond lopen met spullen op hun hoofd, loopjongens en mensen die natuurlijk spullen willen kopen! De jongens, maar vooral mannen in kwestie, hebben zakken voedsel variërend van 50 tot 100 kg op hun rug! Niet normaal. Toen ik nog niet wist hoeveel kilo’s zo’n zak gemiddeld bedroeg, dacht ik hem wel even met Anniek op te kunnen tillen en naar de auto te kunnen brengen. Dus niet, de zak kwam misschien 5 cm van de grond, niet echt een geweldige prestatie dus! Daarnaast werden we uitgelachen door 10 Ghanezen, wat ik ook wel snap, het zou er ook belachelijk hebben uitgezien als ik er nu zo aan terug denk. De markt is een drukte van jewelste! Je moet oppassen waar je loopt, want je krijgt zo een zak tegen je hoofd aangesleurd. De verkopers en kopers eisen veel aandacht van Anniek en mij! O bruni, O bruni wordt om de minuut naar je geroepen, wat vertaald blanke betekend! Allemaal heel leuk en aardig, maar ik had zelf ook wel gezien dat ik blank ben en tenslotte ook een van de enige hier ben, maar ja.. het is ook wel weer lief bedoeld! In Techiman kan je van alles kopen! Vis, zaden, rijst, pinda’s, ‘aardappels’, pannetjes en noem maar op! Na lang wachten en winkelen gaan we naar de auto. Niet een ‘loopjongen’, maar O Bolli (de dikke) brengt al die kilo’s eten op haar rug naar de pick-up van Moses. O Bolli is een vrouw van groot formaat .. Vrouwen kunnen blijkbaar toch alles! Ondertussen bij het auto komt er een kleine, zwarte man naar me toe! Hij zegt dat ik ‘beautiful’ ben, maar er komt ook achterna dat ik ‘big’ ben! Errrrrug fijn! Hier vinden ze dat mooi, of ik zelf met mijn vrouwelijke rondingen blij ben is een ander verhaal! Ik kijk na deze opmerking nogal beledigd naar hem en hij loopt weg. Later komt hij terug om te vragen of ik van hem hou (waar haal je zo’n vraag vandaan?). Ik antwoord nee en hij vraagt waarom, ik vertel dat ik beledigd ben door wat hij zegt en hij lacht me keihard in mijn gezicht uit en verteld het aan z’n matties verderop! Later wordt ik nog wel enthousiast uitgezwaaid door hem met een: I love you Poek! Of iets wat erop leek .. In de auto komen we erachter dat we dik zijn verbrand, voortaan toch zonnebrand opsmeren! Moses stopt nog even langs de weg, er zijn 2 jongens die aardappels verkopen bij hun huis, en ook een dooie eekhoorn, voor vijf cedi mochten we hem wel even hebben! No thanks!
Vandaag heb ik voor het eerst met een kind gewandeld op mijn rug. De vrouwen hier dragen hun kleine kinderen achter op hun rug in een doek, die aan de voorkant wordt dicht geknopen! Je kunt het vergelijken met een omgekeerde buidel van een kangoeroe :). Ik had Joseph achterop! Echt een schatje, hij genoot er ontzettend van. Ik ook, hij was alleen wel wat te zwaar, hij behoord tot een van de wat dikkere kinderen op Hanukkah, maar heb de nodige lichaamsbeweging in ieder geval gehad. Vanmiddag nog even met z’n 3en naar het centrum geweest om wat boodschappen te doen. Thuis huiswerk gemaakt met Ebenezer (mijn enige ding wat ik tot nu toe elke dag heb gedaan). Hij vertelde mij dat ze in de klas al worden geslagen als er bijvoorbeeld een iemand praat als de leraar wilt dat het stil is en als ze de datum niet boven hun huiswerk schrijven! Echt erg, het lijkt me een heel gek idee om zo naar school te gaan en te weten dat je zo kan worden geslagen.. Toch is het hier vaak gebruikelijk op school. Alle landen in de wereld verschillen natuurlijk van elkaar! Elk land heeft wel weer andere gebruiken, gewoontes, normen en waarden. Ik merk hier ook dat je het hier absoluut niet kan vergelijken met Nederland, maar voel me ondanks de luxe die je in Nederland wel hebt, en hier stukken minder, nu al thuis! Ik geniet ervan en hoop dat ik dat blijf doen! Ik blijf me verwonderen over de lieve kinderen, de mooie natuur en de Ghanese vriendelijkheid… Ik hoop dat alles in Nederland ook goed gaat en het weer een beetje goed is! Hier is het heet, maar zoals een echte Nederlander betaamd zal ik nu niet gaan klagen over het weer.. Let the sun shineeee!
Liefs van Puck
Maandag zijn we met baby Kwame (a.k.a. Black Beauty, hij is zo donker!) naar het ziekenhuis gegaan. Kwame is door zijn moeder, die psychisch niet in orde is, gebracht naar Hanukkah. Kwame was getest op van alles d.m.v. een bloedonderzoek, hier kwam uit dat hij geen enkele vorm van hepatitis heeft, maar wel een afwijking aan zijn lever. Hij krijgt hier nu medicijnen voor, hopen dat het gauw beter met hem gaat! In het ziekenhuis kijken die mensen je maar raar aan .. wat moeten die blanke, blonde meiden met zo’n donkere baby? Ik weet in ieder geval dat dit nooit mijn kind kon zijn, dan moest de gelukkige vader zwarten dan zwart zijn! Na het ziekenhuis met Anniek voor het eerst naar ‘town’ geweest, het centrum van Sunyani! Wat een drukte.. Overal auto’s, mensen en kraampjes die langs de weg staan. Mensen kijken en spreken je aan, en sommige mensen zwaaien zelfs naar je. Dit voelt best wel apart, ik voel me niets beter dan die mensen daar, maar toch wordt je anders behandeld of wordt er anders tegen je aangekeken! Net zoals bij het ziekenhuis bezoek, iedereen wachtte totdat de dokter kwam (lees: een paar uur) en wij mochten zo voor, en dat ligt denk ik vooral aan de kleur van onze huid, niet omdat we nou het ziekste kind hadden. We namen de taxi terug naar huis, op zich niks bijzonders, maar hier betaal je maar 40 pesewa, wat neerkomt op 17 eurocent .. Hiervoor zit je dan sowieso 10 minuten in de taxi! Dat kun je niet vergelijken met de 30 euro die je betaalt voor een ritje van de stad naar Eelde!
Aangekomen bij Hanukkah, heb ik gevoetbald met een paar oudere jongens. De eerste paar dagen niet zoveel contact met ze gehad, maar voetbal brengt toch meer mee dan dat je denkt! Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen trouwens ..
’s Avonds leen ik een van de oudste meisjes Jennifer mijn IPod uit! Toen ik zei dat ze hem die nacht mocht lenen, begon ze helemaal te stralen. Mooi om te zien dat zo’n meisje helemaal blij kan worden vanwege het feit dat ze een paar uur naar muziek kan luisteren. Dinsdag heb ik niet veel gedaan, of ben ik in ieder geval niet weggeweest! Simon, een grappig jochie van 4 jaar, heeft het er de hele tijd over dat hij piloot wil worden in Holland. Volgens mij heeft hij in zijn leven nog nooit een vliegtuig gezien, maar leuk om te zien dat hij zoveel ambitie heeft! Steeds als hij nu begint te huilen om niks zeg ik tegen hem: Real pilots don’t cry! Misschien een beetje gemeen, maar het werkt wel (a)! Als Simon zou worden getest op ADHD in Nederland, weet ik bijna zeker wat het resultaat zou zijn .. Wel leuk met hem erbij! Hij is een van de weinige kinderen, waarmee je echt een ‘goed’ gesprek in het Engels kunt voeren, veel kinderen praten toch beter Twi dan Engels! Woensdag ben ik met Anniek om 7 uur opgestaan om daarna richting Techiman te gaan. Een dorpje wat hier een dik uur vandaan rijden is met de auto. We gingen samen met Moses, Solomon, Esther, de eigenaar en twee werknemers van Hanukkah! In Techiman is een hele grote markt, waar al het eten voor Hanukkah voor een hele maand wordt ingeslagen. De markt is een grote chaos. Er zijn overal kraampjes (eigenlijk houten hutjes), mensen die rond lopen met spullen op hun hoofd, loopjongens en mensen die natuurlijk spullen willen kopen! De jongens, maar vooral mannen in kwestie, hebben zakken voedsel variërend van 50 tot 100 kg op hun rug! Niet normaal. Toen ik nog niet wist hoeveel kilo’s zo’n zak gemiddeld bedroeg, dacht ik hem wel even met Anniek op te kunnen tillen en naar de auto te kunnen brengen. Dus niet, de zak kwam misschien 5 cm van de grond, niet echt een geweldige prestatie dus! Daarnaast werden we uitgelachen door 10 Ghanezen, wat ik ook wel snap, het zou er ook belachelijk hebben uitgezien als ik er nu zo aan terug denk. De markt is een drukte van jewelste! Je moet oppassen waar je loopt, want je krijgt zo een zak tegen je hoofd aangesleurd. De verkopers en kopers eisen veel aandacht van Anniek en mij! O bruni, O bruni wordt om de minuut naar je geroepen, wat vertaald blanke betekend! Allemaal heel leuk en aardig, maar ik had zelf ook wel gezien dat ik blank ben en tenslotte ook een van de enige hier ben, maar ja.. het is ook wel weer lief bedoeld! In Techiman kan je van alles kopen! Vis, zaden, rijst, pinda’s, ‘aardappels’, pannetjes en noem maar op! Na lang wachten en winkelen gaan we naar de auto. Niet een ‘loopjongen’, maar O Bolli (de dikke) brengt al die kilo’s eten op haar rug naar de pick-up van Moses. O Bolli is een vrouw van groot formaat .. Vrouwen kunnen blijkbaar toch alles! Ondertussen bij het auto komt er een kleine, zwarte man naar me toe! Hij zegt dat ik ‘beautiful’ ben, maar er komt ook achterna dat ik ‘big’ ben! Errrrrug fijn! Hier vinden ze dat mooi, of ik zelf met mijn vrouwelijke rondingen blij ben is een ander verhaal! Ik kijk na deze opmerking nogal beledigd naar hem en hij loopt weg. Later komt hij terug om te vragen of ik van hem hou (waar haal je zo’n vraag vandaan?). Ik antwoord nee en hij vraagt waarom, ik vertel dat ik beledigd ben door wat hij zegt en hij lacht me keihard in mijn gezicht uit en verteld het aan z’n matties verderop! Later wordt ik nog wel enthousiast uitgezwaaid door hem met een: I love you Poek! Of iets wat erop leek .. In de auto komen we erachter dat we dik zijn verbrand, voortaan toch zonnebrand opsmeren! Moses stopt nog even langs de weg, er zijn 2 jongens die aardappels verkopen bij hun huis, en ook een dooie eekhoorn, voor vijf cedi mochten we hem wel even hebben! No thanks!
Vandaag heb ik voor het eerst met een kind gewandeld op mijn rug. De vrouwen hier dragen hun kleine kinderen achter op hun rug in een doek, die aan de voorkant wordt dicht geknopen! Je kunt het vergelijken met een omgekeerde buidel van een kangoeroe :). Ik had Joseph achterop! Echt een schatje, hij genoot er ontzettend van. Ik ook, hij was alleen wel wat te zwaar, hij behoord tot een van de wat dikkere kinderen op Hanukkah, maar heb de nodige lichaamsbeweging in ieder geval gehad. Vanmiddag nog even met z’n 3en naar het centrum geweest om wat boodschappen te doen. Thuis huiswerk gemaakt met Ebenezer (mijn enige ding wat ik tot nu toe elke dag heb gedaan). Hij vertelde mij dat ze in de klas al worden geslagen als er bijvoorbeeld een iemand praat als de leraar wilt dat het stil is en als ze de datum niet boven hun huiswerk schrijven! Echt erg, het lijkt me een heel gek idee om zo naar school te gaan en te weten dat je zo kan worden geslagen.. Toch is het hier vaak gebruikelijk op school. Alle landen in de wereld verschillen natuurlijk van elkaar! Elk land heeft wel weer andere gebruiken, gewoontes, normen en waarden. Ik merk hier ook dat je het hier absoluut niet kan vergelijken met Nederland, maar voel me ondanks de luxe die je in Nederland wel hebt, en hier stukken minder, nu al thuis! Ik geniet ervan en hoop dat ik dat blijf doen! Ik blijf me verwonderen over de lieve kinderen, de mooie natuur en de Ghanese vriendelijkheid… Ik hoop dat alles in Nederland ook goed gaat en het weer een beetje goed is! Hier is het heet, maar zoals een echte Nederlander betaamd zal ik nu niet gaan klagen over het weer.. Let the sun shineeee!
Liefs van Puck
-
07 Oktober 2011 - 15:29
Mamz:
Lieve Puck, wat een ontzettend leuk verslag, heb ervan genoten. Moest erg lachen om de anekdote op de markt! Zie je wel; waar ook ter wereld vinden ze je mooi! Je trouwring schrikt nog niet genoeg af, haha...
Het lijkt me echt een hele ervaring om daar als blanke tussen de zwarten te zijn en te mogen proeven van al die culturele verschillen. Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt. Het is hier maar stil hoor, maar de wetenschap dat je het leuk hebt, maakt veel goed! Heel veel liefs, mamz XXX -
07 Oktober 2011 - 16:52
Mer:
alweeer een leuk verhaal! echt gelachen haha. en ook veel nieuwe dingen opgestoken :) lieverd, ik spreek je snel, mijn skype is toch niet helemaal up-to-date meer haha. dus die moet ik even fixen!kusjes en liefs ook van moira en pien -
07 Oktober 2011 - 18:25
Moira:
Hoi lieverd. Wat weer een leuk verslag en zoveel al meegemaakt en dat al in 1 week. Ik ben blij dat je het daar zo leuk hebt. Wat een lieve kindjes zeg! Die foto met Joseph op je rug vind ik super lief. Wij missen je hier wel hoor. Het weer is hier nu echt bagger. Regen, regen en nog eens regen. Dus enjoy the sun daar! Merl en ik zijn nu bij pien. We hebben even wat gegeten. Voelt raar als je er dan niet bij bent. Maar we drinken een wijntje op je vanavond. Lieverd, ik bel je van de week. Dikke kussen van iedereen hier! X Moira -
08 Oktober 2011 - 09:09
Huibert:
Zo te zien doe je genoeg indrukken op. Andere wereld hè, dat vertrouwde van thuis heb je daar niet. Maak je nog iets mee van het gezinsleven van de mensen daar? Ik zal vandaag proberen oma van Driel een beetje bij te praten en de foto's laten zien. Morgen naar de Kerk? ;-). Groeten en dikke kus Huibert
Natuurlijk ook van Jolanda x -
08 Oktober 2011 - 09:32
Annemarie:
Hoi Puck,
Wat leuk om al je verhalen te lezen. Zo komt mijn 2de reis naar Ghana deze zomer toch een beetje dichter bij.
Geniet van je ongetwijfeld prachtige tijd bij Hanukkah!
ps; Simon is een schatje he?!
Groetjes Annemarie -
08 Oktober 2011 - 13:03
Oma:
tjonge tjonge wat een verhaal en wat heb je al veel meegemaakt!Leuk hoor kunnen we allemaal meegenieten,doen ze ook daar van de prijs afdingen of is dat de gewoonte niet?We wachten met spanning op je volgende verslagmDikke knuffel Oma -
09 Oktober 2011 - 06:43
Rita:
lieve pik ( haha )
leuk om het allemaal te lezen.. geniet ervan lieverd..
dikke kuss -
09 Oktober 2011 - 19:55
Mels:
Lieve Puck,
Mooi dat je het zo goed naar je zin hebt! Ben wel benieuwd naar de preek van vandaag! Waar ging die over? En zingt men in het Engels? Wat eet je eigenlijk zo? Drinken de kids ook cola? Eten ze ook chips of gevulde koeken? En hoe vaak moet je je per dag verschonen? Hier is het trouwens snertweer.
Groet en dikke kus,
Mels
P.S. Je schrijft goed, maar vergeet niet iets over het eten te vertellen...
-
09 Oktober 2011 - 21:35
Frankie:
Je moet gaan schrijven Poekie :) x -
09 Oktober 2011 - 23:46
Puck Van Driel:
Lieve Puck,
Mooi dat je het zo goed naar je zin hebt! Ben wel benieuwd naar de preek van vandaag! Waar ging die over? En zingt men in het Engels? Wat eet je eigenlijk zo? Drinken de kids ook cola? Eten ze ook chips of gevulde koeken? En hoe vaak moet je je per dag verschonen? Hier is het trouwens snertweer.
Groet en dikke kus,
Mels
P.S. Je schrijft goed, maar vergeet niet iets over het eten te vertellen...
He paps!
De preek van vandaag ging over dat als je echt iets wil, het ook kan ;) Dat je niet snel moet opgeven, was wel leuk! Maar Moses was er niet, dus zijn neef deed het, dus het was wat minder lang dan normaal! Nu was het in het Engels, normaal is de kerk in het Engels en in het Twi! Ik verschoon eigenlijk geen luiers! Dat doen de mama's hier! De kids drinken alleen water en eten bijna niks tussendoor, als het iets is, is het fruit of nootjes, voor de rest krijgen ze net als ons 3 maaltijden op een dag! Wij eten eigenlijk om de dag rijst en pasta! Allemaal lekker en niet hele rare gerechten hoor! Spreek je gauw! Dikke kus & bedankt iedereen voor het reageren! Vind ik leuk! XX -
10 Oktober 2011 - 07:31
Amanda:
super leuk om je verhalen te lezen!! -
12 Oktober 2011 - 18:51
Dirk En Tineke:
Lieve Puck! wat maak je allemaal mee, en wat een verschillende ervaringen doe je op! leuk om je verslagen te lezen. Blijf om je heen kijken en je goed voelen. Liefs Dirk en Tineke -
21 Oktober 2011 - 07:07
Hanneke:
ja kan wel goed verhalen schrijven, leest erg makkelijk! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
