African Vibes

Een nieuw verslag vanuit Ghana! Ik ben alweer een week verder, de tijd gaat heel erg snel. Ik kan het nog goed herinneren dat ik het vliegtuig uitstapte, dit is toch alweer dik twee weken geleden. Deze week is er weer genoeg gebeurd in het mooie Ghana.
Vorige week vrijdag zijn Marjolein, Anniek en ik met Joseph, Alice en Edmond gaan zwemmen in het Eusbett hotel. We gingen er met de taxi heen, de kleine kinderen keken hun ogen uit! De kleine peuters gaan nog niet naar school en komen dus niet vaak buiten het terrein van Hanukkah. Best nieuw en spannend allemaal dus! Bij het Eusbett aangekomen vonden ze het allemaal maar spannend. Toen Joseph het water al zag wilde hij volgens mij niet meer, terwijl ik had gedacht dat hij het wel leuk zou vinden, dat viel helaas reuze tegen. Edmond genoot er wel van! Voor die kinderen is het natuurlijk heel koud en ze hebben weinig tot nooit gezwommen, dus ik snap dat het misschien niet hun favoriete bezigheid is. Op de terugweg zijn we met Mariëtte langs Social Welfare gegaan. We haalden hier een nieuwe baby op, die was achtergelaten in de bosjes bij het ziekenhuis. De baby is best dik en met een geel huidskleurtje kan het zo een Chineesje zijn! Hij krijgt de naam (Big) Mac, geheel toepasselijk dus. De zaterdag erop arriveerden Tynke (een andere vrijwilligster die blijft voor twee weken) en de vader van Marjolein, die een paar dagen op bezoek komt. Gezellig om meer mensen aan tafel te hebben! Zaterdag bezig geweest voor een cadeau/knutselwerk voor Marjolein, die zondag 21 jaar is geworden. Alle kinderen moesten om de beurt iets leuks voor Marjolein in een vlinder zetten, die Anniek en ik samen hebben gemaakt! Het resultaat is super leuk geworden. Zondag was Marjolein jarig,rond 8:00 wakker gemaakt om voor Marjolein haar slaapkamerdeur te gaan zingen! Alle oudere kinderen waren er ook bij. Toen is ze geheel volgens Ghanese traditie nat gegooid door middel van twee emmers water! Lekker verfrissend in ieder geval. Daarna lekker en uitgebreid met z’n allen ontbeten. Die middag even wezen wandelen met Mike, Alfred en Edward. Zondagavond lekker gegeten bij het Eusbett. Op deze avond is het al de tweede keer dat we ’s avonds de jongens uit bed moeten halen om te plassen. Veel jongens zijn bang in het donker en durven niet naar de wc’s of plassen gewoon nog in bed. Mijn lach kan ik vaak niet inhouden. Het is erg grappig om die jongens wakker te moeten krijgen en ze naar de wc te moeten laten gaan. Wel zielig, maar alles voor een goed doel!
Maandag gingen Lucas, Joshua en Joseph voor het eerst naar school! Spannend … We hebben ze ’s ochtends netjes aangekleed en naar school gebracht! Golden Intellectuals is een vrolijke en kleine school. De kids vonden het eenmaal in de klas aangekomen toch wel spannend! Vond het best zielig om ze zo achter te laten, mijn ‘moederinstinct’ kwam naar boven! Maandag ook voor het eerst gewassen! Wat een werk, want … ik doe het met de hand! Respect voor de wasmama’s op Hanukkah die elke dag heel veel kleding etc. wassen. Dinsdag zijn Anniek, Tynke en ik begonnen met de store room. Dit is een hele grote container die nu wordt gebruikt als opslagruimte. We hebben met een lekke kruiwagen, een rolstoel en heel wat man/vrouw-kracht een stuk of 100 dozen verplaatst. In combinatie met een felle zon zorgde dit voor heel wat zweet. Gelukkig alleen maar spinnen, muizenkeutels en andere kleine insecten tegen gekomen! De gemeenschappelijke ruimte van de vrijwilligers staat nu vol met al die dozen. Het wordt nog een heel werk om alles te sorteren, maar als het eenmaal gedaan is, heb je wel weer iets moois bereikt. Woensdag naar town gegaan. We gingen langs de kleine markt naar de woensdagmarkt, waar je van alles kan kopen. Op de woensdagmarkt heb je ook een soort van slachterij. Erg fijn dat je de koeien nog hoort loeien en daarna ziet hoe iemand een koeienhoofd door midden hakt. Mijn hamburger bij het Eusbett die middag smaakte me toch wat minder … Die middag vertrok Moses ook. Ik heb hem in mijn korte tijd hier niet vaak gezien, omdat hij in het ziekenhuis lag. Moses was ondervoed, maar is nu 8 ons gegroeid. Een hele vooruitgang dus .. Zijn oma van 35 (!) jaar kwam hem ophalen! Oma zag er lief en zorgzaam uit, dus het komt vast en zeker goed met Moses. Na het afscheid nog even terug naar town gelopen en naar de kleermaker gegaan. Mr. Solid vertelde me dat hij al een design voor een jurkje in zijn hoofd had voor mij, maar als ik het goed begreep, wilde hij mijn ‘big hips’ benadrukken. Dat dacht ik dus even niet …
Donderdag vroeg opgestaan om de kinderen mee te helpen aankleden voor school. Het energiepeil van die kids ligt ver boven die van mij ’s ochtends, maar goed. Ik ga in een impulsieve bui met Tynke mee alle kinderen weg brengen naar verschillende scholen. Net uit bed in een jurkje, ik had er niet bij stil gestaan dat ik een uur weg zou zijn en het keihard zou gaan regenen. Het is wel leuk om te zien waar iedereen op school zit! Helaas onderweg tegen een andere auto aangeknald. Ik weet niet hoe de verkeersregels hier in elkaar zitten, maar dit was wel bizar! Gelukkig is er niks ergs gebeurd met de kinderen en auto. Alleen Yaw had erg last van zijn hoofd, die hij door de knal hard had gestoten. Gelukkig gaat het nu een stuk beter!
Vrijdag eerst naar town gegaan om te internetten, een half uur voor ongeveer 20 eurocent! Weinig .. ’s Middags waren er twee vrouwen uit Kenia op bezoek, die als het goed is nu bijna elke vrijdag komen helpen! Gezellig! ’s Avonds hele mooie onweersflitsen, zonder geluid. Prachtig om te zien. Woensdag ook een vallende ster gezien, raad eens wat mijn wens was … De luchten zijn hier sowieso anders als in Nederland. De maan staat elke dag weer helemaal ergens anders (kan iemand mij uitleggen hoe dat kan?) en de wolken zijn onwijs mooi. Aangezien het snel donker was en het ook regenden deze avond konden de kinderen niet buiten spelen. Bijna alle kinderen verzamelden zich in de slaapkamer van de kleine jongens. De djembées worden erbij gepakt en iedereen begint te dansen en te zingen! Ieder kind heeft al zo’n ritmegevoel. Het maakt niet uit hoe oud ze zijn, iedereen danst en zelfs de jongens van 7/8 jaar spelen al djembée alsof ze het al jáááren doen. Ik met mijn muzikale hart smelt hier natuurlijk helemaal van weg. Die kinderen hebben helemaal geen televisie of gamespel nodig om zich te vermaken, alleen elkaar en wat djembées. Dit is wel voor zo’n 2 uur doorgegaan, een leuke afsluiting van mijn dag. Vandaag (zaterdag) eerst geknutseld met zes kinderen en nu net terug van het wandelen. We zijn met zijn negenen gaan wandelen: Anniek, vijf grote kinderen en Lucas en Daniël in de rolstoel. We hadden geen plannen om ergens heen te gaan, tot dat een non (in een Jeep) langs reed en vroeg waar we heen gingen. Een van de kinderen zei brutaal dat we naar Holy Sister Spirit gingen, maar gelukkig waren we wel welkom. Met de kinderen daar limonade gedronken en koekjes/snoepjes gegeten. Anniek en ik zijn aan een stuk of zeven nonnen voorgesteld, ze komen allemaal uit andere landen en verblijven hier voor een ‘course’. Dit mooie gebouw waarin ze verblijven is normaal gesproken een verblijf voor studenten. De kinderen hadden het enorm naar hun zin en wilde dan eigenlijk ook niet weg. Hun dag kan in ieder geval niet meer stuk en elk kind op Hanukkah moet weten wat ze allemaal hebben gegeten en gezien! Leuk dat ze zo enthousiast zijn!
Het bevalt hier nog steeds heel goed! Ik raak steeds meer gewend aan alles en iedereen. Het is nog steeds raar om hier over straat te lopen. Vrijwel iedereen kijkt of roept je zelfs na. Ik blijf natuurlijk ook een ‘O Bruni’! Ik maak genoeg mee en kijk uit naar de volgende weken. Ik ga als het goed is volgende week ergens mijn haar laten invlechten, ben benieuwd hoe dat wordt! Mijn eerste kakkerlak heb ik trouwens gespot, gelukkig niet in mijn eigen kamer, brrrr.
Lieve groetjes voor iedereen en veel liefs,
Puck.